Müzik en genel tanımı ile sesin biçim ve anlamlı titreşimler kazanmış halidir. Başka bir deyiş ile de müzik, sesin ve sessizliğin belirli bir zaman aralığında ifade edildiği sanatsal bir formdur.(bknz. Vikipedi)
Yani müzik evrenseldir. Müziğe söz yazılınca şarkı olur. Şarkı sözlerine konu olan duygu ne ise onu hissederiz artık... Yalın halde dinlerken sizin farklı duygular hissedebileceğiniz müzik, söz yazılıp şarkı olduğunda evrensellikten çıkar.
Neden mi bu konuya girdim? Çünkü itirazım var. Müzik ile uğraşan sanatçıların evrensel olması gerektiğini ve topluma mal olmuş kişiler oldukları için her konuda ki fikirlerini ulu orta beyan etmemeleri gerektiğini düşünüyorum.
Örneğin, sabah bir melodi mırıldanmaya başlamıştım. Sonra şarkıyı dinlemek için açtım. Baktım ki aynı şarkıyı bir çok müzisyen düzenlemiş. En beğendiğim halini çalarken şarkının kim tarafından düzenlendiğini gördüm. Dedim ki bu şarkıyı artık söylememeliyim veya dinlememeliyim. Neden mi? Çünkü farklı konularda verdiği kişisel beyanları sayesinde “Sanatla uğraşan biri nasıl bu şekilde düşünür, bu şekilde yanlış düşünceye sahip bir insanı dinleyerek kendi kişiliğime karşı gelmiş olmaz mıyım? “ diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Böylece her çıktığı televizyon veya radyo programında kanal değiştiriyor, melodi aklıma geldiğinde hemen aklımı başka bir melodiye yönlendirmeye çalışıyorum. Ve maalesef böyle hissetmemi sağlayan bir sanatçı değil, bir sürü var.. Bence bu dinleyiciye yapılan büyük bir haksızlık... Müzik alanında bu derece başarılı olduğunu ispatlamış, toplumun çoğu kesiminin saygıyla andığı bir müzik insanının, öncelikle yaptığı işe ve dinleyicisine karşı bir sorumluluğu olmalı diye düşünüyorum. Bu sorumluluk duygusunu taşımayıp “Yahu bende insanım ve benimde fikirlerim var” noktasına gelindiğinde ne oluyor peki ? Hem müzisyen evrenselliğini kaybetmiş oluyor, hem dinleyici kesiminde düşüş oluyor, hemde dinlemek isteyenlerin gözünde değeri düşüyor,dinleyicide bir hayal kırıklığı oluşuyor, bunun sonucunda da birden aşırı bir tepki yağmuruna maruz kalıyor... Bence bu sanatçı açısından da çok vahim ve üzücü bir durum...
Bu konuda büyük bir titizlikle davranıp çizgisini bozmayan ve gündemdeki yerini koruyan tek kişi Tarkan sanırım. Süper star olmak kolay iş değil... Ve belirtmeden geçemeyeceğim Bora Öztoprak, Ümit Sayın, Metin Özülkü, Eda Özülkü , müzikten spor alanına kaptırdığımız Ercan Saatçi ,İlhan Şeşen, Nilüfer, Kayahan ve aklıma gelmeyen bir çok kaliteli sanatçımız da var çok şükür. Şuan aramızda olmayıp gerek sanatçı kişiliği, gerek insani yönünü takdirle andığım sevgili Barış Manço'yu da anmadan geçemeyeceğim. Sanata yıllarını vermiş ve verecek olan sanatçılara, müzik adamlarına bir dinleyici olarak naçizane tavsiyem :
-Müzik evrensel bir dildir. Müzikle uğraşmak ciddiyet ister. Lütfen ya bu işi yapmayıp beyanda bulunduğunuz saçma konulara yöneliniz ya da müziğinize geri dönün, beni ve dinleyicilerinizi de bu çileden kurtarın! Sadece yaptığınız iş ile anılın... İlla ki ben başka bir şeylerle de anılmak istiyorum diyorsanız insanlığa yapacağınız yardımlarla anılın da hayrına dua alın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder