Herkes kitap okuyabilir...

     Küçük bir itiraf ile başlıyorum bugünkü yazıma. Ben çocukken kitap okumayı hiç sevmiyordum.Favori kitabımı bulamadığımdan olabilir.Zaten okuyamıyordum bile..Yani okurken sıkılıyordum, uykum geliyordu, uykum gelmese tuvaletim geliyordu, susuyordum, acıkıyordum.. Bunların hiç biri olmasa hayal alemine dalıyordum.(Biraz Çılgın Bediş'lik vardı da:))

      Bu yüzden öyle parlak bir öğrenci de değildim ne yalan söyleyeyim.Şuan okuduğum bir kitap ile bunun nedenini idrak ettim.Benim isteğim dışı bir şeymiş onu anladım.Onu da yarın anlatırım.. Hal böyle olunca her anne gibi bende kızımın okuma alışkanlığı olsun istiyorum.Peki bunun için ne yapabilirim diye düşündüm ve araştırdım.Malum artık bilgi çağındayız bilmiyorum diye bir şey yok..Geçen Zeynep bana bir şey sordu “bilmiyorum anneciğim ama öğrenebiliriz” dedim ve şak diye çıkartıp telefonumu cevabı bildim, pekiyiyi kaptım :) Neyse araştırmamıza geri dönelim...

Ne yapabiliriz?

- Çocuğunuza zaman ayırın ve yaşına uygun kitap okuyun

- Çocuğunuz sizi kitap okurken görsün

- Alışverişe gittiğinizde çocuğunuzu kitap satan mağazaya da götürün

- Alacağı kitabı seçmesine izin verin

- Okuma alışkanlığını çocuk dergileriyle destekleyin.Çünkü dergiler daha dikkat çekici ve rengarenk.

- Ödül olarak çocuğunuza şeker çikolata vermek yerine kitap verin.

       Eeee...Son tavsiye haricindeki tüm tavsiyeleri Zeynep ile uyguluyoruz biz? Olamaaaz demek şekerler ve çikolatalar baltaladı bizim okuma alışkanlığımızı :)) Şaka bir yana gerçeği söyleyeyim.Zeynep daha önce çok televizyon izleyen bir çocuktu.Buradan anlaşılacağı üzere çocuğunuza televizyon izletmeyin diyorum bende.”Biz izlettik ne oldu aptal mı oldu bizim çocuklar? Abartma sende..” diyenleri de din-le-me-yinnn. Çünkü tecrübeyle sabit inanılmaz bir değişim yaşıyor çocuğunuz.Televizyon açılmayınca sıkılmaya başlıyor (sana sarıyor) sonra her şeye ilgisiz çocuk (baktı ki anne artık bana da zaman lazım diye saçlarını yolmaya başladı) birden etrafı ile ilgilenmeye başlıyor.Sizin için çok zor olacak ilk günler ama bir gün...Bir sabah siz kahvaltı hazırlarken sesi çıkamayan çocuğunuzu merak edip bakarsanız..

    Bu inanılmaz manzara ile gözleriniz nemlenebilir..Şuan kendi kendine meşgul olma işi hala çok kısa ama daha önce bunu da görmemiştim.Ayrıca bunu pazartesi anlayacağım ama sanırım Zeynep Ezgi'min Dikkat eksikliği sorunu var yani zor ama özel bir çocuk...Çocuk çocuğa benzemez.Bir de bakmışsınız bütün gün kitap okuyan bir çocuk :) İnsan daha ne ister? Tabii ki her ne kadar düzenli olarak kitap okursanız daha bir etkili olur.

    Şimdi size büyük bir sır vereyim mi ? Şuan kitap okumaya bayılıyorum beni şöyle bir odaya koyup kapıyı birkaç gün açmasınlar istiyorum ve bir gün böyle bir kitaplığa sahip olmak istiyorum.

   Haydi hep beraber alalım elimize kitabımızı ve kahvemizi bu güzel hafta sonunda kitap okuyalım ;)

Not: Şuan Zeynep saçlarımı tararken yayınlıyorum yazımı.Annelik işte :)