Ertele ertele nereye kadar ?

   Bu güne kadar kaç hayalinizin peşinden koştunuz ? Hayalini gerçekleştirmek için atılan ilk adımı ne kadar sürede attınız?
   Çocukken paten kaymayı çok isterdim.Hatta bir ara harçlıklarımı biriktirip gizlice alacaktım aklıma koymuştum.Annem Gültepe'nin yokuşunda düşüp kıracaksın bir yerini deyip almamıştı.İnatçı kadındır annem :) Lisedeyken basketbola heves etmiştim hatta bu sefer serde ergenlik var olduğundan harçlıkları biriktirip basketbol topunu aldım.Bir iki gizlice okul çıkışı arkadaşlar çalıştırdı bahçede.Ama annem öğrenince kız kısmısı basketbol mu oynar dedi ve bu macera da böylece bitti. Lise sona doğru kendime meslek seçmem gerekiyordu.Her zaman çalışırken mutlu olacağım bir mesleğim olsun isterdim herkes gibi :) Annem benim her zaman öğretmen olmamı isterdi.Bir kadın için öğretmenlik en iyi meslek derdi.Aileme spor akademisine girmek istediğimi ve sınava hazırlanmak için bir koç bulmak istediğimi söyledim.Annem "atanmayı bekleyen kaç tane beden öğretmeni var biliyor musun?"  dedi.Peki o zaman güzel sanatlara gideyim resim öğretmeni olayım dedim.Cevabı tahmin ettiğinizi duyar gibiyim :) Evet yine sevgili annem atanamayan resim öğretmenlerini söyledi.Onun istediği matematik veya ingilizce öğretmenliğimiş.Benim de onu maçam yemedi o başka :)
 Ah hayaller , hayaller...Velhasıl girdik sınava çıktı piyangodan Et Endüstrisi..Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu :) Hayal ettiğim bir meslek olmadı belki ama hayal edemeyeceğim kadar güzel bir üniversite deneyimi yaşadım.Kısmet böyleymiş :)
  Kendime ait bir hayalim daha vardı.Yazmak..İlk defa etrafımda beni destekleyenlerle birlikte başlıyorum yazmaya..Bunu sadece kendim için yapıyorum şuan.Belki yazılarımı kimse okumayacak ama ben yine de burada yazıyor olacağım.Bir hayalini gerçekleştiriyor olmak insana acayip bir mutluluk  ve heyecan veriyormuş bilmenizi isterim.Ve şuan yazımı okumakta olan biri varsa ona sesleniyorum eğer bir hayalin varsa erteleme her ne olursa olsun bu mutluluğu yaşamalısın sende..